Aardbeienkwarktaart

Voor Arjan's verjaardag heb ik (natuurlijk) ook taarten gemaakt. Eén van zijn favorieten is een aardbeienkwarktaart. Nu vind ik dat ook erg lekker, maar absoluut niet één uit een pakje! Veel te zoet... Uit de winkel is het vaak ook nog een gok, want vaak zijn die ook erg zoet. Zo jammer! Er zijn op het web een heleboel recepten te vinden. Geen een vond ik perfect, dus ik heb uit een stuk of 4 recepten 'leentjebuur' gespeeld en er een eigen recept van gemaakt. Het is supermakkelijk, zo klaar en je hebt er geen oven voor nodig. Ideaal dus als je ondertussen nog een andere taart aan het bakken bent.

Het was een erg geslaagd experiment! Zelfs mijn vader heeft een stukje gegeten en aangezien hij eigenlijk nooit taart eet, wil dat heel wat zeggen :-).

Nog een grappige anekdote... Jullie hebben vast wel die Bastogne-reclames gezien, waarbij de geur (en smaak) van Bastogne alles aan de kant zet. Nou... Gaia vond de taart zelf niet zo erg lekker, maar de bodem wel! De taart werd er afgeschraapt en de bodem met smaak opgepeuzeld. Volgens mij is ooit een reclamemaker zo op het idee gekomen, hahaha.














Ingrediënten:
Voor de bodem:
1 pak Bastogne koeken
60 gram boter
1 el aardbeienjam
Voor de kwarkvulling:
500 gram (Franse) magere kwark
375 gram aardbeien (en evt. wat extra voor garnering)
200 gram witte basterdsuiker
8 blaadjes gelatine
1 citroen (uitgeperst)
evt. nog 1 eetlepel aardbeienjam
250 ml slagroom
2 zakjes vanillesuiker
extra nodig: springvorm of taartring van 24 of 26 cm doorsnede (iets kleinere doorsnede maakt een iets hogere taart), keukenmachine, bakpapier voor op de bodem van de vorm/taartring

Verkruimel de Bastogne koeken in de keukenmachine.














Smelt de boter. Meng dit, samen met de jam, door de kruimels. Doe het in de ingevette springvorm/taartring en druk heel goed aan.

Snij de aardbeien in hele kleine stukjes. Meng de basterdsuiker hier doorheen en zet aan de kant. Week de gelatineblaadjes een minuutje of 5 in koud water. Doe de kwark in een ruime kom en roer even los. Breng de citroensap (evt. met nog 1 el aardbeienjam) aan de kook. Haal van het vuur en roer 1 voor 1 de (uitgeknepen) gelatineblaadjes er doorheen tot ze helemaal zijn opgelost. Zet even aan de kant.
Klop de slagroom, samen met de vanillesuiker, in een aparte kom stijf.

Meng het citroensap-gelatinemengsel door de kwark. Schep er de aardbeien doorheen en schep tenslotte de slagroom er door. Giet dit over de bodem en strijk de bovenkant mooi glad. Voor een perfect gladde bovenkant zou je er vershoudfolie overheen kunnen doen en het zo glad strijken, maar dat heb ik niet gedaan (eerlijk gezegd vind ik het te veel gedoe voor een iets mooiere afwerking...).














Zet de taart in de koelkast en laat hem minstens 2 uur opstijven. Haal dan voorzichting de ring er om weg. Als het wat blijft plakken, maak dan een mes nat en haal dit voorzichtig langs de zijkant voor je de ring er af haalt.














Hoeveel stukken je er van kunt snijden, dat ligt ook een beetje aan jezelf. Er kunnen in ieder geval 10 grote stukken uit. Eet smakelijk!

Perentaart met amandelroom

Dit recept heb ik van m'n vriendin Anne-Marieke gekregen. Al een hele tijd geleden, maar het kwam er telkens niet van om 't te maken. Maar laatst dan eindelijk toch een keer! Het resultaat? Een verrassende taart. Erg lekker en heerlijk fris door de peer. Het is een roomtaart, maar door z'n uiterlijk verwacht je een meer cake-achtige structuur (of ten minste: dat hadden wij en vooral Arjan). Gaia en Isis vonden vooral de 'roos' in het midden erg mooi en de peer lekker, de rest waren ze niet echt wild van. Die roos ziet er overigens moeilijker uit dan het was, hahaha. Als de taart nog wat verder afkoelt, dan gaan de peren nog iets meer 'openstaan' waardoor hij nog wat mooier wordt. Daar heb ik alleen geen foto meer van gemaakt.

Het korstdeeg kun je het best de dag van te voren al maken, of anders 's ochtends en dan 's middags verder gaan. Het heeft die rust echt nodig.

Nog een kleine tip: op het laatst moet je de taart echt héél kort onder de gril zetten. Ik had 'm in de oven gezet en was er 1 minuut bij weggelopen en ik was nèt op tijd om te voorkomen dat de bovenkant echt zwart zou worden. Oeps.... Vooral er bij blijven dus!














Ingrediënten:
voor het korstdeeg:
250 gram bloem
25 gram fijne tafelsuiker
1/2 tl zout
1 ei
175-200 gram koude boter of margarine, in blokjes (ik heb roomboter gebruikt)
1-1,5 el melk
voor de amandelvulling:
100 gram zachte boter (of margarine)
140 gram gemalen amandelen
120 gram witte basterdsuiker
2 grote eieren
1 el maïzena
400 gram banketbakkersroom
4-5 rijpe peren, gehalveerd, klokhuis verwijderd
1-2 el rietsuiker
poedersuiker
extra nodig: keukenmachine, mixer en ronde taartvorm van ca 26 cm doorsnede

Begin met het korstdeeg. Meng de bloem in een kom met suiker en zout. Doe dit in een keukenmachine (met mes). Voeg ei en boter toe en meng dit al 'pulserend' met de keukenmachine door elkaar. Als de boter goed verdeeld is, doe dan alles over in een kom. Voeg de melk toe (eerst 1 el) en kneed het snel tot een samenhangend mengsel. Als het te korrelig blijft, voeg dan nog 0,5 el melk toe. Rol het in vershoudfolie en leg het een paar uur in de koelkast (minstens 2 uur, liever langer).

Voor de vulling: klop de zachte boter met de mixer luchtig. Voeg de amandelen, basterdsuiker en eieren toe en klop alles tot een luchtig mengsel. Klop er de maïzena doorheen en roer vervolgens, in gedeelten, de banketbakkersroom er door.

Verwarm de oven voor op 240 graden. Rol het deeg uit op een met bloem bestrooid werkblad. De cirkel moet ca 32 cm in doorsnede zijn. Vet de vorm in en leg het deeg er in. Maak mooie opstaande rondjes. Schep de vulling in de vorm en strijk de bovenkant glad. Snij de gehalveerde peren in de bolle kant in en leg ze stervormig op de vulling (ik had ze er ingeduwd, maar ik denk dat het resultaat mooier wordt als je dat niet doet). Bestrooi ze met rietsuiker. De roos maak je van dunne schijfjes die je spiraalvorming in het midden steekt.














Zet de taart in het midden van de oven. Schakel de temperatuur terug naar 200 graden en bak de taart 40-50 minuten. Bestrooi met poedersuiker en zet héél even (zie boven!) onder de gril tot de suiker begint te kleuren. Laat afkoelen en bestrooi nog een beetje met poedersuiker.

Eet smakelijk!

Wraphapjes voor een feestje

Laatst waren we bij vrienden voor een feestje, want hun dochters werden 5. Ze had toen erg lekkere hapjes gemaakt van wraps. Dus ik heb gelijk maar om het recept gevraagd. Het antwoord van m'n vriendin: eigenlijk is er niet echt een recept, maar je doet er tussen wat je lekker vindt. Haar wraps heb ik zo goed mogelijk nagemaakt voor Arjan's verjaardagsfeest. Aangezien het bord met de hapjes telkens snel leeg was, denk ik dat ik kan zeggen dat het een succes was ;-).

Terwijl ik dit typ bedenk ik me dat ik geen foto's van het eindresultaat heb, maar ja.

Ingredienten carpacciowrap:
Tortilla (wrap), carpaccio, pest, pijnboompitten (de volgende keer mogen er iets meer tussen dan ik nu had), rucola en stukjes oude kaas (bijv. Old Amsterdam)














Ingrediënten gerookte zalm wrap:
Tortilla (wrap), roomkaas, gerookte zalm, versgesneden dille (ik ben daar iets te enthousiast mee geweest, maar het was nog steeds lekker)














Ingrediënten kipfiletwrap:
Tortilla (wrap), kruidenkaas, kipfilet, rucola (de volgende keer doe ik nog een beetje versgemalen peper er over)














Leg/smeer de ingrediënten op de wrap. Rol het strak op en doe dit in vershoudfolie. Leg de rollen een paar uur (of een dag...) in de koelkast. Hierdoor stijft het op.














Haal de folie er, na het opstijven, af. Steek prikkertjes in de rol en snij dan in dikke plakken (bij voorkeur stukken die je in 1 of 2 happen op kunt eten). Leg ze op een bord en presto!

Eet smakelijk :-)

Sorry!

Het spijt me dat het al een tijdje stil hier is geweest. In de keuken heb ik niet stilgezeten, maar het ontbrak me regelmatig aan de tijd om even rustig te gaan zitten om de creaties op m'n blog te zetten. En toen gebeurde afgelopen maandag een 'kleine ramp'.... m'n laptop begaf het opeens! En niet een klein beetje, nee, de harde schijf is onherstelbaar kapot. Jikes!!! Dat zijn dingen die je niet wilt meemaken.

Normaal gesproken was ik altijd heel consequent in het maken van backups. Maar op de één of andere manier was daar de klad in gekomen en opeens kwam ik er dus achter dat de laatste backup al meer dan 9 maanden oud was. Aaaaarrrrrgggghhhhh! Nou ja, een kleine nachtmerrie dus. Helaas is de harde schijf zo stuk dat er niets meer af te halen is. Nu had ik wel eens gehoord van gespecialiseerde bedrijven die dit kunnen oplossen, maar ondertussen weet ik ook al dat dit erg kostbaar is. Met andere woorden: ik zal er mee moeten leven dat m'n nog niet gemaakte (of nog niet geblogde) recepten weg zijn, dat de foto's allemaal weg zijn (op degenen die ik op m'n verschillende blogs geplaatst heb na) en dat al m'n gewone documenten (en m'n ebooks) ook weg zijn.

Gelukkig zijn de al wel geblogde dingen er nog en (....tromgeroffel....) had ik m'n laatste foto's van nieuwe probeersels nog niet op de laptop gezet! Komende week zal ik dus eindelijk weer een paar recepten plaatsen, want m'n laptop doet het - dankzij een nieuwe harde schijf en Arjan's hulp - weer. Dit weekend installeren we ook een NAS (heel simpel gezegd: een soort server waarop ik draadloos, automatisch, backup's kan maken), zodat we deze ellende niet zomaar meer mee kunnen maken.

En ik zal proberen weer wat vaker tijd te maken om toch m'n probeersels met jullie te delen :-)